nacechowany

nacechowany
nacechowany {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, nacechowanyni {{/stl_8}}{{stl_7}}'odznaczający się jakąś właściwością, naznaczony czymś, wyróżniający się jakimś rysem, charakterem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Działania nacechowane brutalnością. Tekst nacechowany stylistycznie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • defetystyczny — «nacechowany defetyzmem; panikarski» Defetystyczna postawa. Defetystyczne przemówienie …   Słownik języka polskiego

  • katastroficzny — «nacechowany katastrofizmem, zapowiadający katastrofę, złowieszczy» Katastroficzna wizja. Katastroficzny ton …   Słownik języka polskiego

  • ostentacyjny — «nacechowany ostentacją; demonstracyjny, manifestacyjny» Ostentacyjna grzeczność, uprzejmość. Ostentacyjna poza …   Słownik języka polskiego

  • altruistyczny — altruistycznyni «dotyczący altruizmu, altruistów; nacechowany altruizmem, postępujący w myśl jego zasad» Altruistyczna postawa. Altruistyczne uczucia …   Słownik języka polskiego

  • artystyczny — artystycznyni 1. «związany ze sztuką, dziełem sztuki, artystą; nacechowany artyzmem» Prądy, kierunki artystyczne. Sukces artystyczny. Szkoła artystyczna. Twórczość artystyczna. Wydarzenie artystyczne. Występ, zespół artystyczny. Część artystyczna …   Słownik języka polskiego

  • autoironiczny — «odnoszący się do autoironii, nacechowany autoironią, wyrażający ją» Autoironiczna wypowiedź …   Słownik języka polskiego

  • awanturniczy — «właściwy awanturnikom; gwałtowny, kłótliwy, niespokojny, nieopanowany; pełen awantur; nacechowany awanturniczością, awanturnictwem; ryzykowny, niezwykły» Awanturnicze usposobienie. Film awanturniczy. Powieść awanturnicza. Wyczyny awanturnicze.… …   Słownik języka polskiego

  • doktrynerski — doktrynerskiscy «właściwy doktrynerowi, nacechowany doktrynerstwem» Doktrynerski umysł. Doktrynerskie poglądy …   Słownik języka polskiego

  • dowcipny — dowcipnyni, dowcipnyniejszy 1. «umiejący mówić (pisać) żartobliwie, z humorem; umiejący, lubiący mówić dowcipy, żarty; zdolny do spostrzegania śmiesznych stron zjawisk, zdarzeń i ludzi oraz do przedstawiania ich w sposób zabawny» Dowcipny… …   Słownik języka polskiego

  • egoistyczny — egoistycznyni «nacechowany egoizmem, samolubny» Człowiek, charakter egoistyczny. Postępowanie, pobudki egoistyczne …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”